Zo is het hier

Er is iets met de manier waarop de ober op de Markt je aankijkt. Of de verkoopster in die kleine boetiek in de Vughterstraat. Je voelt het meteen: een mix van vriendelijkheid, warmte en een tikje ondeugd. Niet overdreven. Niet gemaakt. Maar echt. Het is die onmiskenbare manier waarop je je welkom voelt, zonder dat iemand dat hoeft te zeggen. Die glimlach, zonder poespas. Het is de geheime saus van deze stad.

Als ondernemer met een marketingbril zie ik vaak hoe merken zich vastbijten in het perfecte plaatje: mooie visuals, slimme oneliners, die vlekkeloze pitch. Maar ondertussen vergeten ze waar het écht om draait: de simpele kracht van hoe je iemand laat voelen.

In onze binnenstad is dat vanzelfsprekend. Ik werd daar laatst zelf weer aan herinnerd toen ik in de paskamer stond. Twijfelend voor de spiegel. Nieuw setje. Nog niet helemaal overtuigd. Tot ik de verkoopster hoorde zeggen: “Als hij het niks vindt, moet ie maar een beetje beter z’n best doen, toch?”

Pling, daar was ‘ie: de Bossche glimlach. Charmant, gevat, met precies genoeg lef. 

En dáár zit de magie. Niet in je branding, je website of je dertigste LinkedIN-post over ‘impact maken’. Maar in hoe je iemand laat voelen.

Dat hebben we hier in Den Bosch allang in de smiezen. We zeggen wat we denken en menen wat we zeggen. Geen fratsen. Wel flair. Met een grote mond, maar een nog groter hart.

Zo is het hier. En eerlijk? Daar kan geen merkstrategie tegenop.